Ordu Ticaret ve Sanayi Orası 1903 tarihinde İlimizde Ticaret, Ziraat ve Sanayi Odası adı altında bir meslek teşekkülü olarak faaliyete geçtiğini aynı yıllara ait Trabzon Salnamelerinden öğrenmekteyiz.
Oda ilk kurulduğunda Ziraat Odasını da bünyesine alarak çalışmalara başlamıştır. Odanın ilk reisi Nişan Efendi’dir. 1904 yılında Oda Ticaret ve Sanayi Odası, Ziraat Odası olarak iki ayrı teşkilat olarak faaliyetini sürdürmeye başlamıştır. Henüz 5–6 bin nüfuslu bir kasaba iken Ticaret ve Sanayi Odasının Kurulması ilimizde daha o zamanlardaki ticari hayatın canlılığı hakkında bize fikir vermektedir.
Odanın Kuruluş yıllarındaki çalışmaları hakkında bir belgeye rastlanılmamış olmasına rağmen 1907 yılında 62 üyesi olduğu tespit edilmiştir.
1906–1915 yılları arasında oda kayıt defterlerine göre tespit edilen üye sayısı 175 olduğu anlaşılmıştır. Bu dönemde odaya kayıtıl üyelerin ticari iş kollarlı olarak tespit edilen branşlar şu şekilde olmuştur; Zahire, Atariye, Manifatura, Kırtasiye, Debdağ, Sarraflık, Kafsile, Şayak, Eşyayı Menkule, Emtiayı Ticariye, Aşar, Mültezimi, Kireç, Matbuat, aktariye, Mefruşat, Yol, Kereste şeklindedir.
Bu dönemde tespit edilen iş kollarının ana ağırlığı zahire ticaretinde toplanmakta ve diğer meslek kolları ise Manifatura, Tuhafiye, Kerestedir.
Odanın kuruluşundan sonra Balkan Savaşının çıkması ve 1. Dünya Savasının getirdiği zorluklar nedeni ile 1919 yılına kadar faaliyetini sürdürmesine rağmen bu dönemden sonra oda faaliyetlerinin bir süre durduğu görülmüştür.
1921 yılında Ordu’nun sancak yapılması ile birlikte yeniden Odanın Ordu Ticaret ve Sanayi Odası olarak faaliyetlerine başladığını görmekteyiz. Bu tarihlerde odaya kayıtlı tüccar sayısının 376 olduğu görülmektedir. Yine bu devrede iş kollarının içinde en yüksek sayı tutan branş bakkallar olmuştur. İkinci sırada manavlar yer almıştır. Bir önceki dönemde birinci sırada bulunan zahirecilerin arka sıralara düştüğü görülmektedir. Kayıtlar incelendiğinde 1923 yılında tüccarların tamamen Türkleştiğini 3–4 Ermeni Vatandaşın Dışında diğer azınlıkların ticareti terk ettiği görülmektedir.
1948 yılında 4355 sayılı kanunla birlikte Odanın ilçelerde ajanlık yetkisinin kaldırılması ile ilçelerde bulunan 195 tacir, 193 esnafın oda kayıtları silinmiş sadece Ordu Belediyesi içinde faaliyet gösteren 434 tacir, 223 esnaftan oluşan 657 üyenin oda yatıları kalmıştır. Bu durum 1950 yılında 5590 sayılı kanunun yürürlük tarihine kadar devam etmiştir. 1950 sonrası yeni kanun tatbiki ile de esnaf konumunda olan üyelerin oda kayıtları silinmiştir.
Bu gelişme neticesinde 1948 yılında 657 olan üye sayısı 1950 yılında 466’ya düşmüştür. 1955 yılında 586’ya yükselen üye sayısı 1965 yılında 540, 1970 yılında 669, 1974 yılında 700 sayısına ulaşmıştır. 1975 yılında düşüş gözlenmiş ve sayı 663’e inmiş, 1977 yılında ise tekrar yükselerek 703 üye sayısına ulaşmıştır.
1998 yılında 2300 üye sayısına sahip olan oda, 2003 yılında re’sen terk ettirilen üyelerinde etkisi ile 2000 faal üye sayısına gerilemiş, günümüze gelindiğinde ise Odamız faal üye sayısı 2600’e yükselmiştir.
1978’li yıllarda odanın fiziki yapısı Genel Sekreter, Muamelat Memuru, Muhasebe Memuru, Ticaret Sicil Memuru, Ticaret Sicil Memuru Yardımcısı, Veznedar ve 1 hizmetli olmak üzere toplam 7 personelden oluşmakta olup, hizmet alanı olarak, Meclis Toplantı Odası, Yönetim Kurulu odası, Genel Sekreter odası, Ticaret Sicil odası, Muamelat Odası, Muhasebe Odasından İbaret olup, oda üyesi sayısı 715 olarak karşımıza çıkmaktadır. 1983 yılında Personel sayısı 7’ye düşmüş ancak, 1984 yılında tekrar 7’ye çıkmıştır. 2003’e gelindiğinde ise üye sayısı 2000’lere yükselmiştir.
2003 yılında Odamızın faal üyelerinin %46’ini Limited Şirketler, %40 Hakiki Şahıslar, %8’ini Anonim Şirketler, %2’sini Kollektif Şirketler, %2’sini Yapı Kooperatifi ve yine %2’sini Motorlu Taşıyıcılar kooperatifi Oluşturmaktadır.
